تاثیر مصرف دراز مدت ویتامین ث بر انقباضات حاصل از کلرید پتاسیم و فنیل‏افرین درآئورت جدا شده موش صحرایی

سابقه و هدف: ویتامین ث موثرترین آنتی اکسیدان محلول در آب بوده و مطالعات، نشان دهنده رابطه معکوس بین مصرف این ویتامین و بیماری های قلبی - عروقی می باشد. از این رو تحقیق حاضر در سال 1380 به منظور بررسی اثر مصرف خوراکی ویتامین ث بر قابلیت انقباضی آئورت در موش های صحرایی انجام گرفت.مواد و روش ها: 60 موش صحرایی ماده از نژاد ویستار در محدوده وزنی 180 تا 220 گرم، به یک گروه کنترل و 5 گروه آزمایش (هر گروه 10 موش) تقسیم شدند. به حیوانات گروه آزمایش به ترتیب به مدت 1، 2، 3، 4 و 8 هفته ویتامین ث 3/0 درصد محلول در آب آشامیدنی داده شد. پس از بی هوش کردن حیوان با پنتوباربیتال سدیم، آئورت سینه ای خارج و بعد از زدودن آندوتلیوم، در حمام بافت حاوی محلول کربس 37 درجه سانتی گراد با پی اچ 4/ 7 و اکسیژن 100 % قرار گرفت. مواد محرک شامل کلرید پتاسیم و فنیل افرین با غلظت های مختلف به ترتیب پس از یک دوره بهبودی 90 دقیقه ای به حمام بافت اضافه شدند. نتایج با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی، آنالیز واریانس و آزمون توکی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج حاصل از کاربرد غلظت های مختلف کلرور پتاسیم و فنیل افرین در گروه کنترل با گروه های آزمایش با مصرف 1 و 2 هفته ویتامین ث اختلاف معنی دار نداشتند. پاسخ انقباضی حاصل از کلرید پتاسیم در غلظت های 50،60 و 75 میلی مول در لیتر در گروه آزمایش 3و 4 هفته به ترتیب 2/0 ±2/2، 2/0 ±2/2، 2/0 ±3/2 و 2/0 ±96/1، 1/0 ±9/1، 1/0 ±97/1 و در گروه آزمایش 8 هفته به ترتیب 1/0 ± 5/1، 1/0 ±6/1 و 1/0 ± 6/1 گرم بر میلی متر مربع بود. نتایج انقباض حاصل از کاربرد غلظت های 1 و 5 میکرومول در لیتر فنیل افرین در گروه آزمایش 3 و 4 هفته به ترتیب 1/0 ±2/3، 2/0 ±5/3 و 1/0 ± 7/2، 1/0 ±3 و در گروه آزمایش 8 هفته به ترتیب 2/0 ± 5/2 و 2/0 ± 7/2 گرم بر میلی متر مربع بود. پاسخ انقباضی آئورت در تمام موارد ذکر شده در گروه های آزمایش به طور معنی داری (05/0 < p) کمتر از گروه کنترل بود.نتیجه گیری و توصیه ها: افزایش مصرف ویتامین ث می تواند قدرت انقباضی عضله صاف آئورت را کاهش دهد.